Günter Steffens, współczesny powieściopisarz zachodnioniemiecki (ur. w 1922 r. w Kolonii), debiutował przed kilkunastu laty mikropowieścią "Der Platz", której ukazanie się pozostało właściwie nie zauważone. Później zamilkł na dziesięć lat i dopiero w r. 1976 zachodnioniemieckie wydawnictwo Kiepenheuer & Witsch opublikowało drugą jego powieść, "Bliżej szczęścia" (Die Annäherung an das Glück), która stała się sensacją literacką roku. Kanwą powieści jest kilka lat życia narratowa (jednocześnie głównego bohatera), zawartych między chorobą i śmiercią jego żony a jego własnym samounicestwieniem. Na kilkuset stronach książki, pisanej w formie monologu wewnętrznego adresowanego do różnych osób z dawnego kręgu przyjaciół, przedstawia Steffens historię fizycznego i psychicznego upadku spowodowanego śmiercią najbliższej osoby. W powieści Steffensa (zawierającej wiele elementów autobiograficznych) akcja jest stosunkowo uboga, znakomita część książki wprowadza czytelnika w sferę doznań, stanów i myśli narratora, opisywanych nie tylko bardzo drobiazgowo - chciałoby się powiedzieć: analitycznie - lecz także z niezwykłą szczerością, nie cofającą się przed obnażaniem spraw najbardziej intymnych. W kilku słowach można by określić tę powieść jako historię walki z lękiem i wstrętem do życia: śmierć żony stała się dla bohatera niejako utratą chroniącej go tarczy, strach zaczął nań bezlitośnie napierać, nieustannie przypominając, że groźne nieoczekiwane może uderzyć w każdej chwili. Mistrzowska technika pisarska, subtelne oddanie stanów psychicznych, liczne dygresje filozoficzne, literackie i kulturowe sprawiają, iż powieść Steffensa może zafrapować nawet bardzo wybrednego czytelnika. [okładka]