Monografia została osadzona w historii politycznej lat 1846-1865 na tle historii ustroju i prawa politycznego Austrii i Galicji oraz Krakowa. W tym znaczeniu jest książką par excellence historyczną. Zakres zagdanień w niej poruszonych przekracza ramy historii politycznej pojmowanej sensu stricto. Do nich zaliczam głównie kwestie ustrojowe, w szczególności zaś problemy teoretyczne: konstytucjonalizmu, federacji oraz autonomii. W tym znaczeniu książka przekracza ramy ściśle określonej epoki historyczneuj sięgając do teoretycznych aspektó prawa publicznego. W tytule monografii powiązałem sylwetkę A. Z. Helcla ze sprawą polską w aspekcie proaustriackiej konserwatywnej polityki i ideologii. W kolejnych rozdziałach monografii autor wykazuje motyw, który dominował w helcońskiej ideologii i polotyce, chociaż były i w tym zakresie pewne wyjątki. Monografia została głównie oparta na materiale źródłowym, znajdującym się w bibliotekach naukowych i archiwach. Zbiory podstawowe dokumentów rękopismiennych i drukowanych sporzadzonych przez Helcla znajdują się w Bibliotece Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Posiada ona bogaty zestaw tekstów związanych z jego działalnością naukową, literacką oraz polityczną. Zachowały się m. in. rękopisy tekstów: "Aforyzmy o prawdziwym i fałszywym konserwatyżmie", "Opis wypadków r. 1846 przeznaczony dla prof. Roepla", a także projekty adresów oraz przygotowanych mów parlamentarnych. Warto dodać, że lektura tych ostatnich jest wyjątkowo uciążliwa. Spisywanie ołówkiem, skrótami w języku niemieckim, są rudno czytelne, wymagają sporego nakładu pracy i czasu dla nalezytego ich zrozumienia i rekonstrukcji. Na uwagę zasługuje znajdujący się tam, również spisany ręcznie, tekst Adresu do Schmerlinga wraz z szeregiem podpisów jego sygnaturiuszy. Również obszerny, kilkutomowy dział korespondencji Helcla dotyczy głónie spraw naukowych, zawiera interesujące, ważne politycznie listy, jak np. list A. Czartoryskiego do A. Z. Helcla dotyczny znaczenia jego działalności naukowej dla sprawy polskiej. Natomiast wśród dokumentów związanych z pracą publiczną Helcla warto wymienić akty potwierdzające uzyskanie przezeń mandatów poselskich w latach 1837, 1848 oraz 1861. ...." [okł.]