Ta powieść jest pieśnią miłości, na cześć par kochających się ludzi. Bezlitosny los kładzie kres związkowi Yannik i Michela, lecz oni nie mogą się z tym pogodzić. A zatem muszą pokonać śmierć. Yannik mówi: - "Zniknę, chcę jednak pozostać kobietą. Odnajdziesz mnie w innej. Idź na jej spotkanie. Wyjdź na spotkanie ojczyzny-kobiety. Wyrzekając się miłości, wybrałbyś najokrutniejszy sposób zapomnienia o mnie". I oto pojawia się Lidia, i rodzi się nowy związek, powstaje nowa ojczyzna, "gdzie wszystko co kobiece, jest mężczyzną, wszystko co męskie, jest kobietą". [okładka]

29 września 1991 roku pewien brytyjski biznesmen i polityk spotkali się na pokładzie luksusowego jachtu. W konsekwencji tego spotkania, w siedem miesięcy później, spust karabinu snajperskiego najnowszej generacji ściągnął najlepszy strzelec wyborowy świata. Nitki celownika przecinały się na czole dyktatora Iraku - Saddama Hussajna. [okładka]

Romain Rolland, laureat Nagrody Nobla, powieść "Colas Breugnon" napisał w hołdzie swej ojczystej Burgundii, ziemi miodem, mlekiem i... winem płynącej, zainspirowany dziejami swego pradziada Boniarda. Colas Breugnon gada, pije i zajada, kocha kobiety, przyrodę, swą pracę stolarza-artysty, zwalcza zarazę, wojuje ze złoczyńcami i możnymi tego świata, zawsze z równym zapałem, soczystym humorem, wierząc w piękno życia i przyjaźń między ludźmi. "Colas Breugnon" to jedna z najbardziej pogodnych i optymistycznych powieści w światowej literaturze...[lubimyczytac.pl]

Romain Rolland, laureat Nagrody Nobla, powieść "Colas Breugnon" napisał w hołdzie swej ojczystej Burgundii, ziemi miodem, mlekiem i... winem płynącej, zainspirowany dziejami swego pradziada Boniarda. Colas Breugnon gada, pije i zajada, kocha kobiety, przyrodę, swą pracę stolarza-artysty, zwalcza zarazę, wojuje ze złoczyńcami i możnymi tego świata, zawsze z równym zapałem, soczystym humorem, wierząc w piękno życia i przyjaźń między ludźmi. "Colas Breugnon" to jedna z najbardziej pogodnych i optymistycznych powieści w światowej literaturze. [lubimyczytac.pl]

Obecnie przedstawiamy Państwu mrożącą krew w żyłach - choć nie pozbawioną ironii - historię. Rozgrywa się ona w zamku pod Paryżem. Gdzie podział się właściciel zamku Andre? Kim naprawdę jest duch nękający piękną Fanny i jej męża Jacques`a? Rozwiązanie zagadki jest nieoczekiwane, dochodzimy do niego z sympatycznym dziennikarzem...[lubimyczytac.pl]

Brat po czterdziestu latach wraca do Małego Miasta. Wtrącony do więzienia, opowiada swoją historię. Chce mówić prawdę, ale prawda jest zbyt straszna, więc wszystko plącze i zmienia. A może nigdy nie miał brata? A może wszystko było kłamstwem? [lubimyczytac.pl]

"Emilienne" jest książką erotyczną. Można tak powiedzieć ogólnie. Opisuje seks i wszystko, co jest z tym związane - począwszy od hetero i homo, a kończąc na zoo... Fabuła jest dość prosta. Rzecz się dzieje we Francji w latach 40. XX w. Głównymi bohaterami są Claude, jego żona Emilienne i kochanka obojga - Adilée. Trójkąt powiązany namiętnością, nienawiścią, zazdrością... Intrygi, zdrady i kompletny brak jakichkolwiek zasad są tu na porządku dziennym. Opisy naturalistyczne i trzeba przyznać, że w pewnym sensie odzwierciedlające rzeczywistość (np. kobiety mają włosy pod pachami, co wtedy było normą, ale większość ludzi nie bierze tego aspektu pod uwagę). Rzuciło mi się w oczy jedno. Bohaterowie są niewolnikami uczuć do ostateczności. Nie widzą intryg, które snują między sobą i są totalnie naiwni. Nie wiem, jakie były ówczesne standardy, ale fakt pozostaje faktem: postacie przypominają tu momentami marionetki, które nie potrafią się same poruszać, same żyć. Podsumowując: powieść nawet wciąga. Czytelnik w trakcie lektury zastanawia się, co też autor opisał "pomysłowego" (zboczonego, infantylnego, wymyślnego, płytkiego) w dalszej części książki. Poczuje się przerażony naiwnością Claude'a i jego słabością. No i przy okazji będzie miał okazję docenić zwykłe, szare, monotonne życie. [biblionetka.pl]

Bohatera tej powieści można nazwać współczesnym hrabią Monte Christo. Abel Young niespodziewanie staje się właścicielem doskonale prosperującego pisma zapisał mu je w spadku ojciec, o którego istnieniu nie wiedział. Zarządzanie gazetą pozostawia przyrodniemu bratu, sam zaś postanawia wyjechać do Wietnamu jako jej korespondent. Nie przychodzi mu do głowy, że ma wrogów, którzy skwapliwie wykorzystają okazję w Wietnamie Abel znika w niejasnych okolicznościach... [okładka]

Paul - Loup Sulitzer, autor tej książki, zafascynowany osobą Heleny Rubinstein, stworzył portret kobiety intrygujacej, ambitnej, zdobywczej i bezwzględnej, a zarazem wrażliwej i czułej. Urodziła się w małej żydowskiej mieścinie na wschodzie Polski, skąd wyruszyła na podbój świata. Poprzez Warszawę, Sydney, Nowy Jork, Paryż, Londyn, Wiedeń, wbrew przeciwnościom losu, spotykając na swojej drodze tak słynne postaci jak Marcel Proust, Paul Claudel, August Strindberg, Claude Debussy, czy Paul Gaugin, budowała swoje przyszłe imperium - królestwo kosmetyków. A wszystko zaczęło się od znajomości paru ziółek, które w dzieciństwie zbierała z matką na łąkach. [okł.]

Urocza komedia romantyczna, pełna ciepła, humoru i zaskakujących zwrotów akcji. Co można zrobić z siedzącą w waszej szafie nieznajomą kobietą? Poprosić, żeby sobie poszła? Ale to nie takie proste, zwłaszcza dla przystojnego architekta, Arthura. Bo, po pierwsze, ta kobieta jest młoda i czarująca, po drugie, twierdzi, ze jej ciało znajduje się zupełnie gdzie indziej - leży pograżona w głębokiej śpiączce w szpitalu. Lauren uważa, że tylko Arthur może jej pomóc, jako jedyna osoba, która ją słyszy i widzi w cielesnej postaci. Chociaż zaintrygowany mężczyzna ma znóstwo podejrzeń i wątpliwości, ostatecznie poddaje się urokowi ślicznego "ducha" i przyjmuje wyzwanie. Tymczasem lekarze, zniechęceni długą, daremną walką o zycie pacjentki, planują eutanazję. Przerażony Arthur wykrada ze szpitala ciało ukochanej. Następuje seria nieoczekiwanych wydarzeń... Na podstawie tej książki powstał film w reżyserii Marka S. Watersa, w którym w rolach głównych występują Reese Witherspoon i Marc Ruffalo. [okładka].

W latach 1904-1912 powstawała dziesięciotomowa monumentalna powieść rzeka Jan Krzysztof, dzięki której autor uhonorowany został Literacką Nagrodą Nobla. Utwór nakreśla obraz genialnego muzyka niemieckiego Jana Krzysztofa Kraffta, dokładnie opisując jego życie – od momentu narodzin, aż do śmierci. Cechujące się surowym stylem dzieło skupia się tym samym na duchowych rozterkach i życiowych niepowodzeniach wrażliwego artysty, który ostatecznie znajduje szczęście w odosobnionym zakątku Szwecji. Zdaniem krytyków, postać Kraffta stanowi syntezę samego Rollanda oraz Beethovena. [lubimyczytac.pl]

„Jana Krzysztofa” pisarz początkowo projektował jako historię życia muzyka, a wzorem tytułowej postaci miał być Beethoven. Wprowadzenie do akcji rozpoczynającej się nad Renem Francji, Włoch i Szwajcarii nadaje dziełu wymiar europejski. Wszechobecna jest w nim muzyka, ale także widnieje tu wyraźnie tematyka społeczna. Jest więc dzieło Rollanda wielkim freskiem, w którego centrum znajduje się życie postaci ukazane od dzieciństwa do śmierci, sposób zaś konstruowania akcji przypomina przepływ wody w rzece. Ale brak w utworze, jak to się zwykle dzieje w powieści-rzece, dziejów całej generacji, natomiast obecne są inne elementy tej odmiany gatunkowej, jak tło historyczne, obszerny obraz społeczeństwa, a przede wszystkim sposób narracji odzwierciedlający wiernie upływ czasu. [lubimyczytac.pl]

W „Janie Krzysztofie” podjąłem zadanie, by w epoce moralnego i społecznego rozkładu Francji wzniecić ogień ducha drzemiący pod popiołem. A w tym celu trzeba było najpierw wymieść nagromadzony popiół i śmieci. „Targowisko”, które pochłaniały powietrze i światło, przeciwstawić niewielki legion dusz nieustraszonych, gotowych na wszelkie ofiary i wolnych od wszelkich kompromisów. Chciałem skupic je dokoła bohatera, który zwołałby je i stal się ich wodzem. A żeby ujawił się ten wódz, musiałem go stworzyć. [lubimyczytac.pl]

Są takie książki, nazywane powieściami-rzekami, które opisują życie bohatera od urodzin aż do śmierci, ze szczegółami przedstawiają jego dzieciństwo, rodziców, rodzeństwo, wrogów i przyjaciół. Do najbardziej znanych polskich powieści-rzek należą "Noce i dnie" Marii Dąbrowskiej, a do zagranicznych - "Saga rodu Forsyte'ów" Johna Galsworthy’ego, "Buddenbrookowie" Thomasa Manna, "Rodzina Thibault" R. Martina du Garda oraz "Ojciec chrzestny" Maria Puzo. Warto wiedzieć, że istnieje jeszcze "Jan Krzysztof" Romain Rollanda, bardzo długa, nakreślona z olbrzymim rozmachem powieść o obdarzonym ogromnym talentem muzyku, Janie Krzysztofie Kraffcie. Krzysztof urodził się w ubogiej rodzinie. Jego ojciec, Melchior grał w miejskiej orkiestrze, lubił pić alkohol i wolał przehulać zarobek, niż oddać na utrzymanie rodziny. Z biegiem czasu Melchior ulegał coraz większej demoralizacji. Zaczął zaciągać długi. Los żony i trójki dzieci przestał go interesować. Niektóre dzieci są bardzo wielkoduszne i skłonne do poświęceń. Gdy rodzina Krafftów znalazła się w nędzy, mały Krzysztof poczuł się w obowiązku pracować na spłacenie długów ojca. I pracował - od świtu do nocy. W wieku jedenastu lat dawał lekcje muzyki starszym od siebie dziewczętom, grał w orkiestrze miejskiej, a wieczorami udawał się do zamku książęcego, by tam muzykowaniem zabawiać dostojnych gości. Wracał po ciemku, skrajnie zmęczony, głodny. Nie miał prawa do dziecinnego łobuzowania, do beztroskiego marnowania czasu. Jego poświęcenie doceniała tylko mama. Bracia całymi dniami biegali po ulicach Wiednia, dokazywali i uważali Krzysztofa za ponuraka, za kogoś gorszego. Tak trudne przeżycia odbiły się na zdrowiu i układzie nerwowym Krzysztofa. Zmęczenie, głód, niewyspanie i ciągłe troski sprawiły, że chłopiec stał się drażliwy, bał się śmierci. Ogromnie kochał matkę, ale gniewał się na nią, gdy przyjmowała jakieś dary: używane ubrania, rzeczy. Bardzo boleśnie odczuwał wszelkie afronty i upokorzenia związane z biednym pochodzeniem i pijaństwem ojca. Poznajemy też pierwsze przyjaźnie kilkunastoletniego Krzysztofa, a potem jego związki z kobietami. Muzykalny młodzieniec był bardzo kochliwy, toteż przez tę powieść-rzekę przepływa mnóstwo kobiet - bogatych i biednych, pięknych i brzydkich, dobrych i niecnych. Książka podobała mi się, ale nie w całości. Niektóre partie tekstu wydały mi się zbyt rozwlekłe i przesycone pustosłowiem. Czasami drażniła mnie nadmierna egzaltacja głównego bohatera. Krzysztof wciąż musiał kogoś kochać, cierpieć z miłości, wciąż lał łzy, pisywał listy pełne czułości i uniesień. Oto fragmencik takiego listu: "Kochaj mnie, duszo moja, kochaj mnie tak jak ja Ciebie! Nie mogę Ci wyrazić, jak Ciebie kocham. Jestem Twój, Twój, Twój od stóp aż do źrenicy oka. Twój na zawsze"*. "Jan Krzysztof" to książka ogromnie droga sercu autora, pisana przez około 14 lat, poprawiana bez końca. Została ukończona w roku 1912. Romain Rolland mówił o Krzysztofie, że to jego "dziecię". Miał szczęście, bo "dziecię" zostało docenione i obdarowane Nagrodą Nobla. Pierwotnie "Jan Krzysztof" składał się z dziesięciu tomów ("Świt", "Poranek", "Młodzieniec", "Bunt", "Targowisko", "Antonina", "Dom", "Przyjaciółka", "Krzak gorejący", "Nowy dzień"), ale, jak to bywa z długimi powieściami, wydawcy zaczęli po swojemu dzielić całość. W Polsce książka została wydana przez Ludową Spółdzielnię Wydawniczą w tomach czterech. [biblionetka.pl]

Są takie książki, nazywane powieściami-rzekami, które opisują życie bohatera od urodzin aż do śmierci, ze szczegółami przedstawiają jego dzieciństwo, rodziców, rodzeństwo, wrogów i przyjaciół. Do najbardziej znanych polskich powieści-rzek należą "Noce i dnie" Marii Dąbrowskiej, a do zagranicznych - "Saga rodu Forsyte'ów" Johna Galsworthy’ego, "Buddenbrookowie" Thomasa Manna, "Rodzina Thibault" R. Martina du Garda oraz "Ojciec chrzestny" Maria Puzo. Warto wiedzieć, że istnieje jeszcze "Jan Krzysztof" Romain Rollanda, bardzo długa, nakreślona z olbrzymim rozmachem powieść o obdarzonym ogromnym talentem muzyku, Janie Krzysztofie Kraffcie. Krzysztof urodził się w ubogiej rodzinie. Jego ojciec, Melchior grał w miejskiej orkiestrze, lubił pić alkohol i wolał przehulać zarobek, niż oddać na utrzymanie rodziny. Z biegiem czasu Melchior ulegał coraz większej demoralizacji. Zaczął zaciągać długi. Los żony i trójki dzieci przestał go interesować. Niektóre dzieci są bardzo wielkoduszne i skłonne do poświęceń. Gdy rodzina Krafftów znalazła się w nędzy, mały Krzysztof poczuł się w obowiązku pracować na spłacenie długów ojca. I pracował - od świtu do nocy. W wieku jedenastu lat dawał lekcje muzyki starszym od siebie dziewczętom, grał w orkiestrze miejskiej, a wieczorami udawał się do zamku książęcego, by tam muzykowaniem zabawiać dostojnych gości. Wracał po ciemku, skrajnie zmęczony, głodny. Nie miał prawa do dziecinnego łobuzowania, do beztroskiego marnowania czasu. Jego poświęcenie doceniała tylko mama. Bracia całymi dniami biegali po ulicach Wiednia, dokazywali i uważali Krzysztofa za ponuraka, za kogoś gorszego. Tak trudne przeżycia odbiły się na zdrowiu i układzie nerwowym Krzysztofa. Zmęczenie, głód, niewyspanie i ciągłe troski sprawiły, że chłopiec stał się drażliwy, bał się śmierci. Ogromnie kochał matkę, ale gniewał się na nią, gdy przyjmowała jakieś dary: używane ubrania, rzeczy. Bardzo boleśnie odczuwał wszelkie afronty i upokorzenia związane z biednym pochodzeniem i pijaństwem ojca. Poznajemy też pierwsze przyjaźnie kilkunastoletniego Krzysztofa, a potem jego związki z kobietami. Muzykalny młodzieniec był bardzo kochliwy, toteż przez tę powieść-rzekę przepływa mnóstwo kobiet - bogatych i biednych, pięknych i brzydkich, dobrych i niecnych. Książka podobała mi się, ale nie w całości. Niektóre partie tekstu wydały mi się zbyt rozwlekłe i przesycone pustosłowiem. Czasami drażniła mnie nadmierna egzaltacja głównego bohatera. Krzysztof wciąż musiał kogoś kochać, cierpieć z miłości, wciąż lał łzy, pisywał listy pełne czułości i uniesień. Oto fragmencik takiego listu: "Kochaj mnie, duszo moja, kochaj mnie tak jak ja Ciebie! Nie mogę Ci wyrazić, jak Ciebie kocham. Jestem Twój, Twój, Twój od stóp aż do źrenicy oka. Twój na zawsze"*. "Jan Krzysztof" to książka ogromnie droga sercu autora, pisana przez około 14 lat, poprawiana bez końca. Została ukończona w roku 1912. Romain Rolland mówił o Krzysztofie, że to jego "dziecię". Miał szczęście, bo "dziecię" zostało docenione i obdarowane Nagrodą Nobla. Pierwotnie "Jan Krzysztof" składał się z dziesięciu tomów ("Świt", "Poranek", "Młodzieniec", "Bunt", "Targowisko", "Antonina", "Dom", "Przyjaciółka", "Krzak gorejący", "Nowy dzień"), ale, jak to bywa z długimi powieściami, wydawcy zaczęli po swojemu dzielić całość. W Polsce książka została wydana przez Ludową Spółdzielnię Wydawniczą w tomach czterech. [biblionetka.pl]

Jest rok 1413. Lud Paryża atakuje pałac Saint-Pol. Młodziutka KAtarzyna Legoix, córka złotnika, widzi młodzieńca prowadzonego przez oszalały tłum na śmierć. Czując przypływ rozpaczy i miłości, dzięki fortelowi ratuje chłopca. Od tej chwili los Katarzyny i jej bliskich nieodwracalnie i dramatycznie się zmienia, splatając się z losami Francji pełnymi intryg, spisków, przelanej krwi, ale także wielkiej miłości i namiętności. Porywające romanse, przygody, walka o władzę, zdrada, liczne niebezpieczeństwa i zwroty akcji sprawiają, że historię Katarzyny Legoix czyta się jednym tchem! [okładka]

Dalszy ciąg fascynujących przygód Katarzyny Legoix. Lata 1423-1431 to dla niej czas mroczny i pełen cierpienia za sprawą narzuconego małżeństwa z Garinem de Braeyem, ale też niepozbawiony spokoju i dostatku, które zapewnia jej pozycja kochanki księcia Filipa. Katarzyna jego uczucia jednak nie odwzajemnia, nadal wspominając miłość swojego życia-Arnolda de Montsalvy'ego. Chęć połączenia się z ukochanym poprowadzi ją przez wiele niezwykłych przygód, stawiając na jej drodze rabusiów, szaleńców, spiskowców, rycerzy, pielgrzymów, katów, a nawet Joannę d'Arc [okładka]

Kolejne lata przynoszą Katarzynie chwile szczęścia u boku ukochanego Arnolda de Montsalvy'ego, ale cena za spokój jest wysoka - rozłąka, ciągła niepewność, uwięzienie, szaleńcze pościgi i ucieczki. Zdumiewając się odwagą KAtarzyny, ogromem jej cierpień i siłą miłości, przemierzamy wraz z nią średniowieczną Francję pełną i szlachetnych, i nędznych ludzi wszystkich stanów - mieszczan, chłopów, rycerzy, dostojnych dam, pielgrzymów, czarownic, trędowatych, mnichów i różnej maści złoczyńców. Kolejne niezwykłe przygody Katarzyny w następnych tomach [okładka]