"Dziennik niektórych dni mego życia" Juliusza Słowackiego przedstawia czytelnikowi wszystkie, nigdy dotąd nie zebrane, a często w ogóle pomijane w wydaniach dziennikowe notatki poety, zapisywane nieregularnie w ciągu całego życia w notesach, na luźnych kartkach bądź w listach. Wydane w postaci antologii, pokazują w ogromnym skrócie, jak młody entuzjasta, czasem może naiwny, ale inteligentny młodzieniec zamienia się w ciągu niewielu lat w pochłoniętego losami Polski i świata proroka. W nieregularnych zbliżeniach dziennikowych notatek, dostajemy syntetyczny wgląd w ducha poety. Systematycznego dziennika Słowacki nigdy nie tworzył; zapiski dzienne jak fala sinusoidy pojawiają się w pewnych okresach, w innych zanikają, by wynurzyć się po kilku latach, przy kolejnej okazji. Pierwszy zapis powstał w Dreźnie latem 1831 roku, kiedy świeży emigrant cofał się wspomnieniem do roku 1818, ostatni – w styczniu roku 1849 – na niespełna trzy miesiące przed śmiercią autora. Dziennikowi literackiemu towarzyszy zbiór ponad sześćdziesięciu rysunków Słowackiego, tworzonych od czasów dzieciństwa, a najintensywniej w czasie podróży na Wschód. Wiele z nich nie było nigdy publikowane. Oba te diariusze: pisany – wybitnego literata – i rysowany – amatora, przenikają się i uzupełniają stanowiąc dwa świadectwa życia. Objętościowo niewielki, ale treściowo i formalnie różnorodny "Dziennik niektórych dni mego życia" daje okazję poznania wielkiego twórcy z nowej perspektywy – jako człowieka i obywatela, Juliusza S. Pomysłodawcą wydania Dziennika… i autorem opracowania jest wybitny znawca twórczości Słowackiego, profesor Marek Troszyński. [lubimyczytac.pl]