Leopold Tyrmand. Lolek, Poldek, Lopek, Loluś, Lo. Autor największego polskiego bestsellera “Zły” oraz słynnego „Dziennika 1954”. Piewca Warszawy i guru jazzu. As reportaży „Przekroju” i „New Yorkera”. Szeryf wychowany na ulicy Trębackiej, który wyruszył na Dziki Zachód. Równie niespodziewanie się zjawił, jak i zniknął, zostawiając po sobie dziesiątki anegdot i historii. Ale które z nich są prawdziwe? Dlaczego jest bohaterem swoich książek? Dlaczego „Zły”? Dlaczego Jazz Jamboree? Skąd kolorowe skarpetki? Czy naprawdę był kelnerem, pływał po morzu jak Martin Eden? Czy „dziennik 1954” jest prawdziwy? O czym myślał, gdy zamykał oczy, a o czym, kiedy się golił? Kim był Leopold Tyrmand? Polakiem, Amerykaninem, obywatelem świata, Żydem? Drogi czytelniku, oto opowieść o jego życiu oraz o jego śmierci, z którą było inaczej, niż mówiono, a która według przepowiedni miała być taka, jak jego życie. Przed państwem Leopold Tyrmand - owiana legenda tajemnica...[okładka]

"Dziennik niektórych dni mego życia" Juliusza Słowackiego przedstawia czytelnikowi wszystkie, nigdy dotąd nie zebrane, a często w ogóle pomijane w wydaniach dziennikowe notatki poety, zapisywane nieregularnie w ciągu całego życia w notesach, na luźnych kartkach bądź w listach. Wydane w postaci antologii, pokazują w ogromnym skrócie, jak młody entuzjasta, czasem może naiwny, ale inteligentny młodzieniec zamienia się w ciągu niewielu lat w pochłoniętego losami Polski i świata proroka. W nieregularnych zbliżeniach dziennikowych notatek, dostajemy syntetyczny wgląd w ducha poety. Systematycznego dziennika Słowacki nigdy nie tworzył; zapiski dzienne jak fala sinusoidy pojawiają się w pewnych okresach, w innych zanikają, by wynurzyć się po kilku latach, przy kolejnej okazji. Pierwszy zapis powstał w Dreźnie latem 1831 roku, kiedy świeży emigrant cofał się wspomnieniem do roku 1818, ostatni – w styczniu roku 1849 – na niespełna trzy miesiące przed śmiercią autora. Dziennikowi literackiemu towarzyszy zbiór ponad sześćdziesięciu rysunków Słowackiego, tworzonych od czasów dzieciństwa, a najintensywniej w czasie podróży na Wschód. Wiele z nich nie było nigdy publikowane. Oba te diariusze: pisany – wybitnego literata – i rysowany – amatora, przenikają się i uzupełniają stanowiąc dwa świadectwa życia. Objętościowo niewielki, ale treściowo i formalnie różnorodny "Dziennik niektórych dni mego życia" daje okazję poznania wielkiego twórcy z nowej perspektywy – jako człowieka i obywatela, Juliusza S. Pomysłodawcą wydania Dziennika… i autorem opracowania jest wybitny znawca twórczości Słowackiego, profesor Marek Troszyński. [lubimyczytac.pl]

W rodzinnym kalendarzu czasem słońce, czasem deszcz, radość i rozczarowanie, kłótnie i kompromisy, ale zawsze panuje miłość. Katarzyna Grochola i Dorota Szelągowska rozmawiają o szczęsciu z dostawą do domu, zgniłych kompromisach, ludziach z papieru, o tym, jak prewencyjnie docenić, by nie zostać zdradzonym, oraz o tym, kiedy zaczynają się święta i kiedy kończy się świat...Dwie generacje, dwa style życia. Łączą je więzy krwi, różnią życiowe doświadczenia, tęsknoty, niepokoje. Wspólnie zarażają pasją życia. [okładka]

Wszystkie zamieszczone w tym tomie wiersze (...) zrodziły się - by tak rzec - z potrzeby serca, z umiłowania Sądecczyzny w różnych jej wcieleniach, z chęci wyrażenia uczuć, doznań i spostrzeżeń, nieraz bardzo osobistych, bardzo intymnych. Stanowią zatem - w moim przekonaniu - ważne świadectwo socjologiczne i psychologiczne, jednocześnie potwierdzają swoistą aktywność kulturową ludzi tutaj urodzonych, względnie związanych z tym regionem dzięki różnym okolicznościom życiowym.

Poeci Sądecczyzny Antologia. Przygotowana skrupulatnie i na najwyższym naukowym poziomie, pisana świetnym, zrozumiałym dla szerokiego kręgu odbiorców stylem, antologia wzbogaci [...] wiedzę i ciągle niedocenianą znajomość twórczości literackiej regionu, stanie się również [...] pozycją obowiązkową w edukacji [...] uczniów sądeckich szkół [...] spotka się także z dobrym przyjęciem szerszych kręgów czyteliczych, zainteresowanych poezją i życiem kulturalnym regionu. Z recenzji Bogusława Kołacza [okładka]

Do takich dochodziło się uogólnień w poezji, podczas gdy rzeczywistość prozaiczna, czyli rzeczywista, była jeszcze zgoła inna. Ciągle jeszcze należeliśmy do edencji. Uświadomiliśmy sobie absurdalność tego. Całe nasze sympatie były już po stronie Dembińskiego i nawet jeszcze dalej. Ale przez czas jakiś nie mogliśmy z tego wyciągnąć wniosków organizacyjnych. Chodziło o sprawę prostą: Dembiński był u władzy - i to podwójnie. Popierany jeszcze ciągle przez wpływowe siły sanacyjne, dzierżył także "ster rządów" na uniwersytecie, jako prezes Bratniaka. Właśnie dobiegała końca zażarta kampania wyborcza. [lubimyczytac.pl]

Zerwaliśmy się na równe nogi. Matka jeszcze raz powtórzyła radiowe wiadomości. Pobiegłem do odbiornika. Słuchaliśmy Moskwy i Mińska bardzo często, w okresie wojny hiszpańskiej - codziennie. Teraz głośnik pełen był piosenek wojskowych. Niebawem zaczęły się komunikaty. Wątpliwości nie było. Zamiast Niemców - przyjdzie tu Armia Czerwona! [lubimyczytac.pl]

Wdzięczność stała się moją siłą - siłą, która pokierowała mnie na dobre tory. Wdzięczność działa cuda. Pomyśl, może wdzięczność przyda się również Tobie? Ona jest bezpłatna, więc tak samo jak ja kiedyś, nie masz nic do stracenia. Możesz tylko zyskać. Pragnę podzielić się z Tobą tym, czego przez ostatnie lata się nauczyłam. Dlatego oddaję w Twoje ręce Dziennik, który zaplanowałam tak, abyś mogła podarować sobie sto dni wdzięczności. Jeśli się nie wyrobisz, to znaczy, że się nie wyrobisz, a nie że jesteś źle zorganizowana. JESTEŚ CUDEM i nadszedł czas, abyś to sobie uświadomiła. Na kartach tego dziennika znajdziesz miejsce, które przy odrobinie dobrej woli zapełni się Twoimi dobrymi i wspierającymi Ciebie myślami. Stanie się swego rodzaju maleńką biblią pozytywności, do której w każdej chwili będziesz mogła wrócić, by wzmocnić swoją duszę i serce. Podaruj sobie ten czas. Nie żałuj go na dobro, które odmieni Twoje życie.

Przybyłem, zobaczyłem... zachwyciłem się, oddałem Ziemi Sądeckiej swój zapał i trud - tak o sobie mógłby powiedzieć Szczęsny Morawski (1818-1898), historyk, archeolog, malarz, publicysta i pisarz. Pracował dla Sądecczyzny, pisząc, wydając, badając, szperając, zbierając, a nawet kopiąc w ziemi. Nie dorobił sie majątku ani nie założył rodziny. W niniejszej publikacji odkrywa przed czytelnikami swoje mało znane oblicze turysty i miłośnika gór. Przyjechawszy na chwilę w 1852 r. do Kamionki Wielkiej, by odpocząć i podreperować zdrowie u brata, zakochał się w sądeckiej przyrodzie i pozostał tu na ponad czterdzieści lat, związawszy sie ze Starym Sączem. Czuły na malarskość natury, aktywnie ją poznawał, pozostawiając opisy przyrody beskidzkiej, pienińskiej i tatrzańskiej. Podobnie jak Mickiewicz w Panu Tadeuszu, pragnął utrwalić każdy szczegół natury i drobiazgowo odnotowywał różne elementy przyrody. Uwiecznił nie tylko mieszkańców, krajobrazy, zapachy, dźwięki i smaki, ale nawet żarłoczne pchły, natrętne muchy czy zajadające kapuściane liście owieczki. [okładka książki]