Książka przedstawia historię kpt. Stefana Kuliga, ps. "Gorol" i "Wicher". Niezłomnego Wyklętego Żołnierza ZWZ m- AK, więźnia KL Auschwitz - Birkenau, Sachsenhausen, Ravensbruck, partyzanta PPAN, więźnia stalinowskiego. [okł.]

Pierwsze wydanie tej książki ukazało się przed dwudzistu laty z górą laty. Duszno wtedy, niezdrowo było w Królestwie. Z popieliska krótkich złudzeń szło zwatpienie i rezygnacja. Carska Rosja po przebytem wstrząśnieniu znów niezmożoną stawała się potęgą. Nierozłączność z nią Polski stawała się aksjomatem, samorząd celem, zaś konstytucyjny ongi byt Kongresówki rajem utraconym i niedościgłym ideałem. Owóż wydało się potrzebnem uderzyć historycznie w tę fikcję, i to a fortiri, ponad samorządy czy autonomje, w sam najgórniejszy, przedstuletni jej punkt wyjścia. Trzeba było, inne odkładając prace, obnażyć do cna ów ideał, ów raj kongresowy. Naprzód poszła rzecz zwięzła, "Rosja - Polska 1815-30". Ale należało sięgnąć głębiej. Tam, w najczarniejszej głębi, w pozdiemiu nadnewskim, w ręku wszechmocnego wroga, konający mówił wyznawaca: "Polska koniecznie musi być i będzie odłączona od Rosji... nie może być nietylko pod rządem, lecz pod wpływem Rosji". Tak powstała ta książka....[okł.]

Fotorelacja z "Łączki", patriotyzm zaklęty w pożółkłych fotorelacjach. Twórczość literacka w Brygadzie Świętokrzyskiej NSZ oraz "Wyklęci to przykład walki o ideały". Rozmowa z Marcinem Kwaśnym. [Okładka]

W styczniu 1982r. Marina Nemat, wówczas szesnastoletnia dziewczyna, została aresztowana, następnie poddana torturom i skazana na śmierć za przestępstwa polityczne. Do tego momentu jej życie wyznaczała szkoła, letnie prywatki nad morzem i nastoletnia miłość do Andre, starszego kolegi, poznanego w lokalnym kościele. Jednak gdy nauka matematyki i historii została zastąpiona obowiązkowym studiowaniem Koranu i polityczną propagandą, Marina zaprotestowała. "Jesli ci się to nie podoba, wyjdź" - oznajmiła nauczycielka. Ku jej zdumieniu, Marina opuściła klasę, a w jej ślady poszli inni uczniowie. Wkrótce została aresztowana wraz z setkami innych młodych ludzi, kt,órzy mieli odwagę głośno wyrazić swój sprzeciw. Trafiła do cieszącego się najgorszą sława więzienia Evin w Teheranie. Marinę przesłuchiwało dwóch strażników: jeden pobił ją do nieprzytomnosci, drugi o imieniu Ali - zakochał się w niej. Skazaną na śmierć za odmowę podania nazwisk przyjaciół, Marinę dzieliły minuty od śmierci przez rozstrzelanie, gdy Ali - wykorzystując powiązania swojej rodziny z Chomeinim - zabrał ją sprzed plutonu egzekucyjnego i doprowadził do zmiany wyroku na dożywotnie więzienie. Cena za uratowanie życia była jednak wstrząsająca - w atmosferze strachu, choć też prawdziwej czułości, poprosił ją o rękę, żadając jednoczesnie, by wyrzekła się swojej wiary chrześcijańskiej i przeszła na islam. Odmowa oznaczała narażenie życia najbliższych. Kolejne dwa lata Marina spędziła jako więzień polityczny, pozostając jednocześnie zakładniczką człowieka, od którego zależał los jej rodziny i jej samej. Pełna pasji, liryzmu i wrażliwości, opowieść Mariny Nemat nie ma w sobie równej [okładka]

Poruszajaca historia o dziaałaniu Bożej łaski w mrokach teherańskiego więzienia. Okropne więzienie Ewin stało się ich kościołem, w którym gromadziła się na modlitwie wspólnota sponiewieranych przez reżim kobiet i uwięzionych z nimi dziećmi. Śwoiadectwo nadziei, pokoju i prawdziwie chrześcijańskiego życia było czymś, co łamało zatwardziałe serca muzułmanek, otwierając je dla Chrystusa. Najbardziej zaskakujące w zachowaniu osadzonych w więzieniu chrześcijanek było dla muzułmańskich współtowarzyszek to, że Maria i Marcelina nie chciały zaprzeć się swojej wiary w Pana Jezusa nawet pozornie, po to, by uratować swoje życie. W islamie istnieje bowiem pojęcie lakijja - jest to kłamstwo dopuszczalne dla ratowania życia lub w celu szerzenia islamu. Kobiety wolały jednak umrzeć niż wyrzec się Jezusa. Potrafiły też przebaczyć swoim krzywdzicielom, odwołując się do Jego męki i śmierci za grzechy wszystkich ludzi. [Okładka]

Kardynał Stefan Wyszyński, Prymas Polski, został aresztowany w nocy 25 września 1953 r. Przebywał kolejno w czterech miejscach internowania: w Rydwałdzie, w Stoczku Warmińskim, w Prudniku i w Komańczy. W wyniku wypadków październikowych, 28 października 1956 r. na prośbę przedstawiciela rządu, - po uprzednim przyrzeczeniu ze strony władz przywrócenia kościołowi głównych praw i naprawienia krzywd - obejmuje wszystkie swoje funkcje kościelne. "Zapiski więzienne" są cennym dokumentem trzyletniego okresu odosobnienia Prymasa. Obok kroniki życia codziennego zawierają również takie teksty jak: notatnik duchowy, listy, memoriały do władz oraz obszerne wypowiedzi będące osobistą refleksją nad sytuacją Kościoła w Polsce. Jest to dokumenty Człowieka niezłomnego, gotowego na wszystko - łącznie z oddaniem życia - w obronie praw Kościoła i Narodu. [lubimyczytac.pl]