Miała dziesięć lat, gdy w marcu 1998 roku została uprowadzona w drodze do szkoły. Porywacz - niepozorny technik Wolfgang Priklopil - przez prawie osiem i pół roku więził ją w ciasnej klitce pod garażem. Od czterech lat dziewczyna znów cieszy się wolnością. W środę 8 września ukaże się jej autobiografia `3096 Tage` (3096 dni). Już dziś wiadomo, że będzie to bestseller. - Ta książka zrobi z niej milionerkę - przewiduje prof. Jo Groebel, psycholog mediów z Niemieckiego Instytutu Cyfrowego w Berlinie. Będzie to opowieść o piekle. Dziewczyna żyła w niespełna pięciometrowej celi bez okien. Dopiero z czasem Priklopil zainstalował jej radio i telewizję. - Ogromna inteligencja i wewnętrzna siła pozwoliły jej przetrwać tych 3096 dni w niewoli. Natascha stworzyła swój świat fantazji, do którego porywacz nie miał dostępu. Peter Reichard, który w ciągu ostatnich trzech lat wielokrotnie rozmawiał z Kampusch i zrobił o niej film dokumentalny dla niemieckiej telewizji. Zdarzało się, że Priklopil opuszczał w domu żaluzje i zabierał Nataschę na górę do swojego mieszkania. Czasem wyjątkowo wychodził z nią do ogrodu albo nawet na krótki spacer. Zastraszona, długo nie miała odwagi, by spróbować ucieczki. Dopiero 23 sierpnia 2006 roku udało jej się zbiec. Tego samego dnia jej porywacz popełnił samobójstwo. [okładka]

Grażynę Jagielską przez lata paraliżował strach. Żyła problemami męża. Dla jego pasji poświęciła swoje zycie. W końcu jednak musiała zawalczyć o siebie. Przeżyła własny "lot nad kukułczym gniazdem". Spędziła pół roku w szpitalu psychiatrycznym. Poznała kobiety, które tak jak ona długo udawały, że wszystko jest w porządku. Spotkała twardzieli, którzy musieli nauczyć się płakać. Była w miejscu, w którym można było wszystko. Nie wolno było jednego - kłamać. Julia musiała być coraz lepsza, aż pod wpływem stresu odcięła sobie ucho. Ratownik wiecznie golił głowę i wierzył, że dzięki temu stanie się kimś innym. Marek wrócił z wojny jako bohater, ale nie potrafił już żyć z tym, co tam widział. Karolinka była przekonana, że jest aniołem i nikt jej nie widzi. [okładka]

Główna bohaterka, pół Polka, pół Libijka, po przymusowej rozłące z matką, mając zaledwie kilka lat, rozpoczyna tułaczkę po odległych zakątkach swiata. Najpierw udaje się z libijską rodziną do Ghany, nastepnie powraca z babcią do Trypolisu, by po paru latach, uciekając przed despotycznym ojcem, wylądować w Jemenie. Niestety, styka się również z terrorem i zwolennikami ortodoksyjnego islamu. Jej mąż za wszelką cenę chce oczyścić imię swojej rodziny z piętna terrozryzmu. Życie głównej bohaterki i jej rodziny jest zagrożone. Czy młoda kobieta zazna w końcu spokoju i szczęścia? Czy uda jej się odnaleźć matkę? [okładka]

Dorota, uczennica szkoły średniej, poznaje Ahmeda, w którym zakochuje się bez pamięci. Jej najbliższe otoczenie nie kryje swojego negatywnego nastawienia do tego związku, mimo to młodzi spotykają się dalej - dziewczyna zachodzi w ciążę, w końcu biorą ślub. Po pewnym czasie wyjeżdżają do jego rodziny do Libii. Tam ukochany pokazuje swoje prawdziwe oblicze - znika na całe dnie z domu, jest chorobliwie zazdrosny i nie stroni od rękoczynów. Dorota zaślepiona miłością nie zdaje sobie sprawy, że mąż jest zagrożeniem dla niej i jej córeczki - kiedy się orientuje, jest już za późno. [okładka]

Jest rok 1932. Gertruda Stein, z dnia na dzień, staję się sławna. „Autobiografia Alicji B. Toklas” bije rekordy popularności i szybko osiąga status książki kultowej. Sama Gertruda Stein staje się zaś postacią kultową. Kim jest pani Stein? Prawie sześćdziesiąt lat po jej śmierci niewiele osób o niej pamięta, choć „Autobiografię...” wciąż czyta się z wypiekami na twarzy. Po wydaniu „Autobiografii...” Gertuda Stein zyskuje wiele wrogów. Georges Braque, Tristan Tzara, Henri Matisse i jeszcze kilku malarzy podpisuje się pod listem otwartym “Świadectwo przeciwko Gertudzie Stein”. Co ciekawe, obrażają się na nią wyłącznie malarze. Nie licząc, zawsze drażliwego na swoim punkcie, Ernesta Hemingwaya, który staję się jej śmiertelnym wrogiem, choć za młodu biegał przynosić jej do oceny wszystko, cokolwiek wyszło spod jego pióra, a może właśnie dlatego. Niewykluczone też być może, że powodem jego antypatii było zdanie, którym go kiedyś podsumowała: "Erneście, zbiór obserwacji, to jeszcze nie literatura." „Autobiografia...” jest wspaniałym świadectwem pierwszych trzydziestu lat dwudziestego wieku. Gertruda była przyjaciółka Picassa i pierwszą kolekcjonerką obrazów kubistycznych. Wszyscy malarze z tego kręgu gościli u niej na obiadach, gotowanych przez nieodłączna towarzyszkę jej życia, tytułową Alicję B. Toklas. Jest zatem „Autobiografia...” galerią błyskotliwych portretów, niezwykłych anegdot i sławnych postaci. Ale nie tylko. Jak mówi moja dziewczyna, najfajniejsze u Gertrudy Stein jest to, o czym pisze i to, o czym nie pisze. Pozornie to zdanie można by odnieść do każdego pisarza. Ale w istocie Gertruda jest wyjątkowa. Weźmy, na przykład, bitwę po Marną, której trzy opisy mamy w „Autobiografii...” Pierwszy ogranicza się do tego, że Alicja i Gertruda dostały list opisujący tę bitwę i obie są nim zachwycone. Drugi, przedstawiony przez niejaką Nelli (dziewczyna, która nazwała Picassa przystojnym pucybutem) mówi o tym, jak z powodu bitwy miała problemy ze złapaniem taksówki w interesującym ją kierunku, choć oferowała suty napiwek. Trzeci jest autorstwa Alfy. Opowiada on jak siedział sobie w kawiarni i zobaczył masę koni ciągnących masę wozów. Było tam też dużo żołnierzy, a na skrzyniach napis Banque de France. To było złoto, które sobie odjeżdżało przed rozpoczęciem bitwy - komentuje Alfa. Czyż nie dowiadujemy się wielu ciekawych rzeczy o bitwie pod Marną? Przykłady są drastyczne, ale prawda jest jeszcze bardziej zaskakująca. Świat, który opisuje Stein, jest światem, który widzimy na co dzień, ale którego nie dostrzegamy i dopiero musi przyjść taka kobieta, żeby pokazać go nam w całej jego wyrazistości, w całej ironiczności i groteskowości, świat pełen piękna i uroku. Urok to ważne słowo u autorki „Autobiografii...” Ciągle się czymś zachwyca i uważa, że jest urocze. Ale nie jest to podniecenie podlotka, ale zachwyt geniusza. Że Gertruda Stein była geniuszem, nie mam wątpliwości. Zresztą nigdy nie zamierzała być nikim innym...[lubimyczytac.pl]

Był tytanem pracy, pisał po dwanaście godzin dziennie, stojąc przy pulpicie i wypijając morze kawy. Wynikało to po częsci z faktu, że zajmował się robieniem interesów, do których nie miał jednak szczęśliwej reki - i nieustannie tonął w długach. Dziwił się, że zecerzy składający jego książki czytają je z zachwytem, choć ostrze satyry wymierzone było także w stanu niższe. Burżuazja nie chciała przyjąć go w swoje szeregi, nie dostał się do Akademii Francuskiej i mimo wielu starań nie został posłem. A Kościół katolicki, któremu pragnął wiernie służyć, wpisał wszystkie jego książki na indeks. Mimo braku urody był obiektem westchnień: biła od niego inteligencja i nonszalancja. Skrzętnie odnotowywał odwiedziny kobiet w swojej sypialni. Przez osiemnaście lat romansował z zamężną Eweliną Flańską, z którą wziął ślub, gdy owdowiała. Wkrótce potem w wieku pięćdziesięciu jeden lat zmarł na serce. [okładka]

Ekspresyjna wokalistka, liderka Bajmu, autorka tekstów kultowych piosenek, gwiazda. Taką znamy ją wszyscy. Teraz Beata Kozidrak odsłania zupełnie nową twarz – pisarki, autorki autobiograficznej książki „Beata. Gorąca krew”. To opowieść dziewczyny z lubelskiej starówki, która poznaje mroczne strony życia, ale dzięki determinacji, wsparciu najbliższych i przekonaniu, że spotka ją coś niezwykłego, niemal z dnia na dzień zostaje gwiazdą. „Gorąca krew” opowiada o barwnych epizodach kariery Beaty, zdradza kulisy narodzin największych przebojów – od „Piechotą do lata”, przez „Białą armię” po „Upiłam się tobą” - i ich ukryte znaczenia. Pozwala nam także podróżować z Beatą po świecie – od Wietnamu, przez Stany Zjednoczone po Związek Radziecki - ale też przyjrzeć się codziennemu życiu gwiazdy. To również książka o przemianie: dziewczyny w męskim świecie w liderkę rockowej grupy, pełnej kompleksów nastolatki w pewną siebie kobietę, córki w matkę, nieśmiałej nastoletniej poetki w autorkę przebojów, które zna cała Polska. Ale Beata odważnie odsłania też prywatne życie - pod nieustanną obserwacją paparazzich i plotkarskich mediów, pod presją sukcesu... [wydawca]

Podczas odbywania swojej służby wojskowej Mohammed, młody iracki muzułmanin pochodzący z wielkiej szyickiej rodziny, z przerażeniem odkrywa, że jego sąsiad z koszar jest chrześcijaninem. Pomiędzy dwoma mężczyznami zawiązuje się sprzeczna z logiką relacja. Mohammed wyjdzie z niej przemieniony. Powróciwszy do życia cywila, będzie miał tylko jedną myśl - nawrócić się na chrześcijaństwo. Czyste szaleństwo! Dla jego rodziców i krewnych to nie do pomyslenia. W islamie zmiana religii jest przestępstwem. W klanie wykorzystuje wszystkie możliwości, żeby odwieść go od tej decyzji. Nic z tego. po zastraszaniu i biciu przychodzi więzienie i tortury... Mohammed przeżywa długa drogę krzyżową, ale się nie poddaje. Przeciw niemu wypowiedziana jest fatwa. Jego bracia strzelają do niego pośrodku ulicy. Ciężko ranny, upada...[Okładka]

Siedmioletnia Nina zostaje sierota. Trafia do rodziny zastępczej, w której dzieci wychowuje się, stosując ostry rygor i dyscyplinę. Zostaje brutalnie zgwałcona przez opiekuna. stamtąd, okaleczona fizycznie i psychicznie, trafia do domu dziecka, gdzie dyrektorem jest wyrafinowany kat. Jej koszmar się powtarza. Dla Niny ucieczką staje się niezwykły, lecz niebezpiecznie wciągający świat fantazji. Na szczęście w domu dziecka poznaje także dwóch chłopców, z którymi się zaprzyjaźnia. Po latach tragedia, która odbiera jej jedynych przyjaciół i jednoczesnie stawia na drodze mężczyzn gotowych ją pokochać, pokazuje, że Nina nie umie w życiu dokonać wyborów. Boi się, bo nie wierzy, że potrafi kochać...[okładka]

Maria, naiwna nastolatka, ucieka z rodzinnej Majorki do Anglii. W Londynie poznaje przystojnego Nasrada, znacznie od siebie starszego Afgańczyka i muzułmanina. Zakochana po uszy, wychodzi za niego za mąż. Planowany na krótko wyjazd do ojczyzny męża zmienia się w trwającą lata odyseję. Życie MArii staje się koszmarem. Nieszczęśliwym zbiegiem okoliczności pozbawienia dokumentów i pieniędzy, musi przebywać w państwie talibów, w którym rządzi prawo szariatu, traktujące kobiety jak rzeczy. W prymitywnych warunkach rodzi dzieci i marzy, by razem z nimi i mężem wyrwać się z piekła. Czy jej się to uda? [okładka]

Siostra Jesme, zakonnica z południowoindyjskiego stanu Kerala, wystąpiła z zakonu karmelitanek po trzydziestu trzech latach życia w stanie duchownym. Jak sama twierdzi, w normalnej sytuacji byłaby ostatnią osobą, która uczyniłaby taki krok, jednak nie miała wyjścia - władze zakonne za wszelką cenę starały się zepchnąć ją na margines życia zawodowego i klasztornego. Kiedy inne metody zawiodły, próbowano poddać ją leczeniu psychiatrycznemu. Ona sama pochodziła z dobrej, zamożnej rodziny praktykujących katolików. W wieku siedemnastu lat, podczas zorganizowanych przez uczelnię rekolekcji, miała mistyczne przeżycie, po którym postanowiła wstąpić do zakonu. Autorka obserwowała rozmaite nieuczciwe praktyki i nieprawidłowości w zakonie [Bellona]

Skomplikowany związek Witolda i Basi rozpoczął się, kiedy oboje byli zaledwie dziećmi. Dziewczynka, której rodzice nie potrafili poradzić sobie nawet z własnym życiem, nieoczekiwanie trafia do zupełnie obcych ludzi, którzy podjęli się opieki nad nią. Po latach dorosła już Basia wciąż zdaje się zagubiona w otaczającym ją świecie, a jej jedyną podporą jest niezmiennie Witek. Do akcji jednak niespodziewanie wkracza przeznaczenie i burzy całe szczęście zakochanych. Kiedy nie można już cofnąć tragedii, kiedy za późno na zmiany w życiu, kiedy nie przydadzą się dyplomy najlepszych szkół ani poważne stanowisko w świecie dyplomacji, Witold wraca pamięcią do wspomnień, gdy zauroczony nietuzinkową osobowością dorastającej Basi wyczekiwał uczucia: na zawsze i aż do śmierci... [okładka]

Nadine nie może uwierzyć, że Florian, który był jej pierwszą miłością, ma AIDS. Kiedy okazuje się, że jest jednak zakażona wirusem HIV, cały jej świat wali się w gruzy. Z kim może o tym porozmawiać? Ile zostało jej zycia? Czy jest jeszcze dla niej jakaś przyszłość? [okładka]

Ronda Reynolds znalazła się na życiowym zakręcie - jej drugie małżeństwo było bliskie rozpadu, a kariera w policji stanowej właśnie się zakończyła. "Chcę zacząć od nowa" - powiedziała swojej matce. Następnego dnia jej ciało znaleziono w garażu, a koroner jako przyczynę śmierci wskazał samobójstwo...Przez kolejne jedenaście lat matka Rondy, która nie wierzyła w to, że córka odebrała sobie życie, stoczyła prawdziwą batalię, by ustalić, co tak naprawdę stało się w jej domu w tamtą cichą i tragiczną noc...[okładka]

Ciąg dalszy bestselleru Kwiatu pustyni! W swojej nowej książce, Waris Dirie, pisze o głębokiej tęsknocie do ojczyzny, z której musiała uciekać 20 lat temu. Po latach pełnej przygód tułaczki po Europie i Stanach Zjednoczonych, już jako sławna modelka postanawia odwiedzić ojczyznę, nękaną wewnętrznymi wojnami, by zobaczyć się z rodziną, a zwłaszcza z ukochaną matką. Podróż do Somalii jest prawdziwą drogą przez Mekkę, ale spotkanie z bliskimi uświadamia jej, że nadal jest prawdziwą nomadką, związaną uczuciowo ze swym dzikim, nieszczęsnym i pięknym krajem. Córka nomadów wraca do domu... ale nie na stałe. Waris Dirie jest przedstawicielką ONZ-owskiej organizacji zwalczającej potworną praktykę obrzezania dziewcząt w Somalii. Stworzyła fundację Jutrzenka Pustyni niosącą pomoc dla dyskryminowanych i poddawanych rytualnym okaleczeniom. Mieszka z synem w Nowym Jorku [Merlin.pl]

Niesamowita opowieść o dziewczynce, która jako jedyna przeżyła katastrofę samolotu. Airbus 310 z ponad 150 pasażerami na pokładzie roztrzaskał się na Oceanie Indyjskim w pobliżu Komorów 30 czerwca 2009 roku. Bahia miała wtedy trzynaście lat i właśnie straciła matkę, która leciała razem z nią na wakacje. Dziewczynka nie umiała pływać i nie zdążyła założyć kamizelki ratunkowej. Uchwyciła się kawałka wraku samolotu i dryfowała po wzburzonym morzu ponad dziewięć godzin. Została uratowana... [okładka]

W dobre dni mama Sally uśmiecha się ciepło i rozczesuje jasne włosy córeczki. W czarne dni płacze albo lezy nieruchomo w łóżku, albo odwraca się twarzą do ściany. Jest obojetna na wszystko. Depresja odbiera tej pieknej młodej kobiecie wolę życia. W czarne dni córeczką zajmuje się tatuś... Sally ma trzy lata, kiedy tatuś po raz pierwszy dotyka ją podczas kąpieli. Dziewczynka nie ma oparcia w obojętnej na wszystko, pogrążającej się w depresji matce. Sally jest sama - z tatusiem, który zmusza ją do coraz straszniejszych rzeczy. A ona wciąż ma nadzieję, że mama przyjdzie jej z pomocą. Ta nadzieja umiera wraz ze śmiercią matki. Teraz ojciec jest bezkarny. Dla sześcioletniej Sally zaczyna się koszmar, który naznaczy jej życie na zawsze... Przeżyta trauma nie pozwala dorosłej SALLY EAST zbudować trwałych związków. Musiało minąć wiele lat, zanim znalazła szczęście i miłość. [okładka]

Podobno jak na aktorkę miała zbyt małe oczy. Radziła sobie, trzymając je zawsze szeroko otwarte, nie tylko przed kamerą. Wszak jej świat zmieniał się w szalonym tempie. Danuta Szaflarska dzieciństwo spędziła w galicyjskiej wsi; dorastała w Nowym Sączu i Krakowie, pierwsze kroki wśród kulturalnej elity stawiała w przedwojennej Warszawie. Debiutowała w okupowanym Wilnie, po czym wróciła do ogarniętej wojną Warszawy, by naprawdę przeżyć to, co później zagrała w "Zakazanych piosenkach"- filmie, który przyniósł jej ogromną sławę. potem przyszły wielkie i małe role w teatrze, kinie i na scenie historii PRL. Piękny finał jej kariery rozegrał się w głosnych filmach Doroty Kędzierzawskiej oraz Teatrze Rozmaitości. [Okładka]

Wstrząsająca, autentyczna historia dziewczyny, która od dziesięciu lat walczy z anoreksją. Jako dwudziestolatka po sześciu hospitalizacjach i kilku próbach samobójczych postanowiła opowiedzieć o koszmarze choroby. Punktem zwrotnym okazała się śmierć bliskiej jej osoby, także chorującej na zaburzenia jedzenia. Aby ostrzec innych, Karolina Otwinowska wyciągnęła na światło dzienne najintymniejsze szczegóły swego życia z chorobą i opisała z okrutną dokładnością kodeks wyniszczającej ciało i duszę anoreksji [okładka]

Jedna z najbardziej osobistych książek tego pisarza - wspomnienia Williama Whartona, którego sprowadza do francji pasja malarska. Kupuje barkę zacumowaną na Sekwanie, aby uczynić z niej swój rodzinny dom. Wprawia w ten sposób w ruch całą serię - czasem zabawnych, czasem tragicznych - zdarzeń. Książka ta jest przede wszystkim opowieścią o sile rodzinnej miłości zdolnej pokonać najtrudniejsze wyzwania oraz o walce człowieka w obronie własnego gniazda. [okładka]