Tyrmand, którego cenzura PRL postanowiła wykreślić ze świadomości Polaków, po tym jak wyemigrował z kraju, powoli wraca w pejzaż literatury polskiej. Najbardziej znana jest jego powieść „Zły”, jednak literacko być może najciekawszy ten tom opowiadań, o którym sam pisał, że jest mu bardzo drogi. I nic dziwnego, bowiem opowiedziane tu historie to literacko przetworzone przypadki z życia pisarza. Życia niezwykle bujnego i bogatego. [lubimyczytac.pl]

Rodzinne tajemnice, wielkie namiętności i zakazana miłość, a w tle historyczny Kraków z jego malowniczą bohemą, blichtrem, ale i ciemnymi zaułkami, gdzie toczy się prawdziwe życie. Dorasta pokolenie wnuków Zofii, a rodzina po pierwszej wojnie światowej rozproszyła się po świecie. Bronek po wojnie nie wrócił do domu, zmienił nazwisko i świetnie odnalazł się w roli austriackiego ziemianina. Franciszka pozostała w Anglii, gdzie wychowała syna Wiktorii, a ten spisując wspomnienia przybranej matki, nawiązuje kontakt z jej krewnymi, przekonanymi, że zginęła w katastrofie Titanica. Na gospodarstwie Muchów pozostał Staszek, który wraz z żoną wychowuje liczne potomstwo i osieroconego syna Janki - Józka, rówieśnika swojego syna, Władka. Obaj chłopcy od dziecka są blisko związani, ale ich przyjaźń zostanie poddana próbie, gdy obaj zakochają się w tej samej dziewczynie. Córka Janki, Wandzia, została przygarnięta przez osiadłych w Krakowie Klimę i Olka, a odkrycie prawdy o swoim pochodzeniu jest dla niej wstrząsem. Żyjąca pod kloszem dziewczyna uświadamia sobie, że świat nie jest taki, na jaki wygląda, a ludzie wokół niej kłamią. Ona też zaczyna to robić. W szkole zaprzyjaźnia się ze zbuntowaną Bellą, a ta wciąga ją w świat modnych klubów jazzowych, w których występują światowe gwiazdy. Tam obdarzona pięknym głosem Wanda może rozwijać swój talent i myśli o wielkiej karierze. Tymczasem jej brat, Alek, spełnia swoje marzenia o lataniu. Jednak nadciąga kolejna wojna, która pokrzyżuje plany kolejnego pokolenia…

Historia o miłości, stracie i odkupieniu. Darya, młoda Afganka, jest przeklęta i uznana za bezużyteczną, gdyż nie może dać dzieci swojemu mężowi. Poniżana przez niego i traktowana z pogardą przez plemienną społeczność postanawia uciec z rodzinnego kraju. Wyrusza w podróż swojego życia, u jej kresu trafia do wiktoriańskiej Anglii. Jaki okaże się XIX - wieczny Londyn dla prostej dziewczyny z dalekiego kraju? Czy równie niebezpieczny jak miejsce, w którym żyła do tej pory? [okadka]

Nura Abdi dopiero w Europie zrozumiała, że nie wszystkie kobiety noszą piętno rytualnego obrzezania. Po latach milczenia zdecydowała się przemówić. Jej pełna tęsknoty za utraconą ojczyzną opowieść jest także ostrzeżeniem przed brutalnym zabiegiem, któremu poddawane są miliony somalijskich dziewczynek [okładka]

Pan Dominique prowadzi kwiaciarnię. To ulubione miejsce spotkań Mercedes i Tilde. Obie Hiszpanki już od ponad czterdziestu lat mieszkają i pracują w Paryżu. I obie czują się samotne. Mercedes została porzucona przez męża tuż po przekroczeniu granicy z Francją, a Tilde nigdy nikogo nie pokochała. Pewnego dnia życie ich wszystkich wywraca do góry nogami młoda i nieokrzesana Violeta, uciekająca z Madrytu przed nieszczęśliwą miłością. Miłością, która nie daje jej jednak o sobie zapomnieć. Wzruszająca powieść o radości, smutku, nieobecności, pasji, emigracji i wygnaniu. O i tym, że czasem zupełnie przypadkowe spotkanie każe nam spojrzeć inaczej na nasze pozornie stabilne życie. I dać powód do zmian. Dominique Brulé lubi przychodzić do swojego sklepu jeszcze przed świtem. Otwiera drzwi kluczem zawieszonym na szyi i zawsze prawą stopą przekracza próg. Zanim zapali światło i podniesie żaluzje, zamyka na chwilę oczy. W milczeniu porozumiewa się z wszystkimi odmianami kwiatów i wyobraża sobie nadchodzący dzień. Zostawia im dość czasu, żeby wróciły na swoje miejsca, bo podejrzewa, że przez całą noc mieszały się ze sobą, i spodziewa się, że kiedy naciśnie włącznik, wszystkie będą tkwiły w swoich wazonach pełnych czystej wody. Nigdy jeszcze nie przyłapał ich na ruchu. Ma siedemdziesiąt cztery lata i jest zodiakalnym Wodnikiem. Zdarza mu się, że kiedy otwiera sklep, chce zamknąć się w środku i umrzeć. Kiedy jednak przypomina sobie, że nieśmiałe rojniki potrafią przetrwać bez wody i opieki, porzucone i zapomniane w żałobnej ciemności, zrozumiał, że i on zdoła przeżyć bez swojej miłości. [lubimyczytac.pl]

Nadając „Pięknym dwudziestoletnim” rys powieściowy, zrewolucjonizował Hłasko polskie myślenie o literaturze wspomnieniowej. Umiejętnie balansując między prawdą a zmyśleniem, wplątał czytelnika w niemożliwą do rozwiązania grę. Tylko autor potrafi z całą pewnością rozróżnić fakty od zmyślenia, a odbiorcy pozostają domysły i próby rozwikłania najbardziej zagadkowych fragmentów. Oczywiście można przyjąć także inną strategię lektury i zawierzyć Hłasce całkowicie, wówczas pozostaje tylko radość ze znakomicie napisanego utworu, bezkompromisowo rozprawiającego się z oficjalną wizją Polski Ludowej.  [lubimy czytać]

"Ta elegancko i subtelnie opowiedziana historia pokazuje, że poza ciasną i duszną przestrzenią, którą nazywany naszym światem, Europą, Zachodem, otwierają się drzwi do tysiąca innych cudownie pięknych i niepojętych krain." NDR Kultur. Rodzice Samira krótko przed jego urodzeniem uciekli z Libanu do Niemiec. Gdy chłopiec miał osiem lat,jego ukochany ojciec przepadł bez śladu. Teraz, dwadzieścia lat później, Samir wyrusza do kraju cedrów, zeby zrozumieć, kim tak naprawdę byli jego przodkowie. Przeczuwa, że kluczem do rozwiązania tajemnicy jest fotografia z czasów młodości ojca. Wkrótce okazuje się, że podąża śladami osób, które dotychczas znał tylko ze zmyślonych - jak mu się zdawało - opowieści... wzruszająca historia libańskiej rodziny spleciona z dramatycznymi wydarzeniami na Bliskim Wschodzie. [okładka]