Sat-Okh - Długie Pióro, syn wodza Szewanezów i Polki, która uciekła z zesłania na Syberii. Stanisław Supłatowicz, żołnierz AK, marynarz, autor poczytnych książek, w środowisku polskich miłośników amerykańskiego folkloru postać kultowa. Tyle wiedzieliśmy do tej pory, tyle sam o sobie mówił. Swoim życiorysem mógłby obdarować kilka osób. Nic więc dziwnego, że wciąż fascynuje, chociaż od jego śmierci minęło kilkanaście lat. Gdy Dariusz Rosiak, wytrawny reporter, postanowił przypomnieć tę legendarną postać, która dla młodych czytelników w czasach PRL-u była symbolem fascynującej przygody i bohaterstwa, sentymentalna podróż w przeszłość przerodziła się jednak w drobiazgowe śledztwo.

Co miał wspólnego gazda w cyfrowanych portkach, przekonujący na konferencji w Wersalu prezydenta Wilsona do polskich roszczeń terytorialnych, z węgierskim paniczem, który zaproszenie na własny pogrzeb rozsyłał telegramem? Obaj byli Spiszakami. Podobnie jak polsko-słowacki burmistrz Kieżmarku, który swoje miasto wprowadzał do Unii Europejskiej przez euroregion Tatry, Niemiec uciekający najpierw przed Wehrmachtem, a potem przed NKWD, czy słynna cygańska pieśniarka, na której koncerty schodzą się wielbiciele muzyki folkowej z całej Polski. Na Spiszu mieszkali obok siebie Węgrzy, Słowacy, Polacy, Niemcy, Rusini, Żydzi i Cyganie. Dlatego uważa się o nim, że jest krainą siedmiu kultur, sercem Europy Środkowej. Spiszacy twierdzą, że mówią „po nasymu”, choć dla każdego to co innego znaczy. Wielu do dziś uważa się przede wszystkim za tutejszych, ale są też tacy, którzy daliby się pokroić za to, że ich przodkowie od setek lat byli Polakami albo Słowakami. Ludwika Włodek od dzieciństwa przygląda się temu pogranicznemu tyglowi. Spędzała na Spiszu wakacje. Potem wracała tam jako badaczka i reporterka. Zebrała relacje zaskakujące i nieoczywiste, w których ideologia przeplata się z codziennością, a wielkie wojny z małymi ludzkimi dramatami. Oddała głos samym Spiszakom, tym urodzonym na arystokratycznych zamkach i tym w chłopskich chatach. Bogatym i biednym, wesołkom i ponurakom, kobietom i mężczyznom. Opowiadają jej o swoich trudnych wyborach i zawiedzionych nadziejach, miłościach i goryczy porażek. Wyłania się z tych historii fascynujący portret regionu, stosunków sąsiedzkich i uniwersalnych ludzkich namiętności, tych prywatnych i tych politycznych.

Powieść "Dnie i noce"- surowa, odznaczająca się niemal dokumentalną lakonicznością relacja o bitwie stalingradzkiej, była pierwszym dużym utworem prozatorskim Simonowa i pierwszą z długiego szeregu jego powieści o wojnie. Wojna, przedstawiona jako wielka próba fizycznych i moralnych sił narodu, stała się odtąd dominującym tematem w twórczości Simonowa...[granice.pl]

Pod koniec wojny odkryto dziennik Alfreda Rosenberga. Szczegółowo zbadany podczas procesów norymberskich, pokazał człowieka, który był jednym z najbardziej wpływowych nazistów znajdujących się w otoczeniu Fuhrera. Stał się ideologicznym architektem III Rzeszy. Zaszczepił w umyśle Hitlera skrajny antysemityzm i teorię wyższości rasy aryjskiej. Rosenberga skazano i stracono. Jego dziennik zaś zniknął w tajemniczych okolicznościach. 2001 rok. Agent FBI Robert K. Wittman wpada na ślad dziennika wartego miliony dolarów. Wszyscy mają powody, by ukrywać prawdę: i niemiecka prokuratura, która pozwoliła wywieźć dowód z Niemiec, i człowiek będący w jego posiadaniu. Rozpoczyna się polowanie. [Okładka]